Αν και ο καφές στην Ευρώπη είναι συνώνυμος της Ιταλίας, υπάρχουν κι άλλες ευρωπαϊκές πόλεις με μακραίωνη κι αξιοσημείωτη κουλτούρα καφέ.
Η ιστορία του Βιεννέζικου καφέ φτάνει αιώνες πίσω, αφού ξεκινά το 1683, όταν η ήττα των Οθωμανών στην πολιορκία της Βιέννης αποτέλεσε το οριστικό ανάχωμα στην εκτός ελέγχου επέκταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ανάμεσα στα λάφυρα που περισυνέλλεξαν από το πεδίο της μάχης οι Βιεννέζοι, ήταν και αρκετά σακιά με κόκκους καφέ.
Τα λάφυρα μοιράστηκαν σε στρατιωτικούς, όμως τα σακιά κατέληξαν στον Georg Franz Kolschitzky, μαζί με μία άδεια που του επέτρεπε να ανοίξει το πρώτο βιεννέζικο καφενείο. Μέχρι και σήμερα, ένας δρόμος στην κεντρική Βιέννη φέρει το όνομά του, ενώ ένα άγαλμα λειτουργεί ως ανάμνηση της απαρχής της πλούσιας βιεννέζικης κουλτούρας του καφέ.
Με τα χρόνια, η κουλτούρα του καφέ στη Βιέννη εξελίχθηκε και εξαπλώθηκε, με αποτέλεσμα σήμερα να είναι αναγνωρισμένη από την Unesco «άυλη πολιτιστική κληρονομιά» της Αυστριακής πρωτεύουσας. Σιγά σιγά, τα καφενεία άρχισαν να προσθέτουν γεύματα και σνακς, αλλά και εφημερίδες, με αποτέλεσμα να γίνουν στέκια απαραίτητα για την κοινωνική ζωή. Παρά τις κατά καιρούς διακυμάνσεις της δημοτικότητας τους (που οφείλονταν κατά κύριο λόγο στους πολέμους), τα καφενεία παρέμειναν βασικός πυλώνας της καθημερινότητας των Βιεννέζων. Ήδη από τα μέσα του 190υ αιώνα, η πρόσβαση των γυναικών είναι πια ελεύθερη στα καφενεία, ενώ τα στέκια αυτά θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη της Βιεννέζικης λογοτεχνίας. Όπως χαρακτηριστικά λένε οι Βιεννέζοι «σε ένα καφενείο απολαμβάνεις χώρο και χρόνο και στο τέλος πληρώνεις μόνο τον καφέ σου».
Παρόλη τη σημασία του καφέ για την καθημερινότητα των Βιεννέζων, οι Αυστριακοί δεν ανέπτυξαν ιδιαίτερες ή ξεχωριστές συνταγές για τον καφέ τους. Ο καφές ακολούθησε την πορεία που είχε και στην υπόλοιπη Ευρώπη: αρχικά παρασκευαζόταν παρόμοια με τον ελληνικό, κατόπιν ο καφές φίλτρου γνώρισε ιδιαίτερη άνθηση ενώ μετά τον πόλεμο, ο espresso κατέκτησε όπως είναι φυσικό και την Βιέννη. Ωστόσο, ένας τρόπος σερβιρίσματος παραμένει ο τυπικός «βιεννέζικος».
Γνωρίζουμε από τα καθ’ ημάς την «σοκολάτα βιεννουά», που έκανε θραύση στις καφετέριες την δεκαετία του ’90, δηλαδή τη ζεστή σοκολάτα με σαντιγί και κακάο η σιρόπι σοκολάτας. Παρότι συχνά κακοποιημένη, αυτή η σπεσιαλιτέ κρύβει όντως τον τρόπο σερβιρίσματος του Βιεννέζικου καφέ, αφού ο διπλός espresso σερβίρεται με φρέσκια σαντιγί και άγλυκο κακάο! Ο πληθωρικός τρόπος σερβιρίσματος έχει και αυτός τις ρίζες τους στα πρώτα καφενεία, καθώς οι ντόπιο, δύσπιστοι απέναντι στον πικρό καφέ, του προσέθεταν αφειδώς γάλα και ζάχαρη. Το μπισκοτάκι είναι πια τοπική σπεσιαλιτέ που καλό είναι να μην παραληφθεί – έχει υπέροχη γεύση και κουβαλά πραγματικό Βιεννέζικο αέρα.
Τι χρειαζόμαστε για έναν Βιεννέζικο Καφέ;
Πως σερβίρουμε τον Βιεννέζικο καφέ;
Η απόλαυση, πολλές φορές, κρύβεται στην απλότητα. Αρκεί ένας καλός διπλός espresso, μια κουταλιά φρέσκιας, αφράτης σαντιγής κι ένα μπισκοτάκι, για να πιούμε το καφεδάκι μας σαν αυθεντικοί Βιεννέζοι. Guten Appetit!
Κατεβάστε την συνταγή σε πρακτικό αρχείο pdf ή τυπώστε τη, πατώντας εδώ