Πως αλλάζει μια κούπα καφέ από χώρα σε χώρα ;

Ο καφές είναι το δεύτερο πιο συνηθισμένο ρόφημα σε ολόκληρο τον κόσμο, με μόνο δημοφιλέστερο το… νερό. Καθώς καταναλώνεται από το 90% του ενήλικου πληθυσμού σε όλα τα πλάτη και τα μήκη του πλανήτη, ο καφές έχει γνωρίσει πολλές διαφορετικές παραλλαγές.

Κάθε χώρα έχει και τον δικό της, ιδιαίτερο τρόπο να απολαμβάνει τον καφέ. Ακόμα κι αν ο Espresso, και γενικά η Ιταλική κουλτούρα του καφέ, έχει φαινομενικά κατακτήσει ολόκληρο τον κόσμο, σε πολλές χώρες επιβιώνουν μοναδικοί και ιδιαίτεροι τρόποι παρασκευής και σερβιρίσματος του καφέ. Αν βρεθείτε ποτέ σε κάποια από τις παρακάτω χώρες, είτε στην εξωτική Σενεγάλη, είτε στην παγωμένη Φινλανδία είτε στο μακρινό Χονγκ – Κονγκ, ανατρέξτε εδώ για να ξέρετε τι πρέπει να παραγγείλετε, ώστε να πιείτε τον καφέ σας σας ντόπιος.

• Οι Νορβηγοί (και γενικότερα, οι Σκανδιναβοί) απολαμβάνουν τον καφέ τους εξαιρετικά ελαφρύ. Συνήθως προτιμούν καφέ φίλτρου με πολύ ελαφριά καβουρδισμένα χαρμάνια, που έχει ως αποτέλεσμα απαλή γεύση και λιγότερη καφεΐνη – κάτι που ίσως εξηγεί την πρωτιά της Σκανδιναβίας την κατά κεφαλή κατανάλωση καφέ στον κόσμο !
• Οι Ινδοί προτιμούν τον πολύ αργά φιλτραρισμένο καφέ, ενώ χρησιμοποιούν ένα είδος βοτάνου, το chicory, για να ενισχύσουν την γεύση του. 
• Στην Κολομβία, μία χώρα με μεγάλη παράδοση στην παραγωγή ποιοτικών ποικιλιών καφέ, οι ντόπιοι δεν φαίνεται να απολαμβάνουν ιδιαίτερα τον καφέ σαν ρόφημα. Ο δημοφιλέστερος καφές είναι ο tinto που παράγεται από χαμηλής ποιότητας στιγμιαίο καφέ και πωλείται πάμφθηνα στο δρόμο.
• Αν και είναι οι εφευρέτες του, οι Ιταλοί δεν πίνουν Cappuccino ποτέ μετά το μεσημέρι. Θεωρείται ο κατεξοχήν πρωινός καφές, λόγω του γάλακτος που περιέχει, ενώ η κατανάλωση του τις απογευματινές ώρες θεωρείται πως διαταράσσει το στομάχι και την πέψη.
• Στην Βραζιλία, την μεγαλύτερη καφεοπαραγωγό χώρα του κόσμου, ο αγαπημένος καφές των ντόπιων εκχυλίζεται με ζαχαρόνερο : ονομάζεται cafezinho, είναι ιδιαίτερα γλυκός και με πιο πυκνή υφή. Το ίδιο συμβαίνει και στην Κούβα, μόνο που εκεί ο καφές ονομάζεται Espresso Cubano. 
• Στην Αιθιοπία, την πατρίδα του καφέ, το σερβίρισμά του είναι μια ιεροτελεστία που κλείνει τα οικογενειακά δείπνα και μπορεί να διαρκέσει συνολικά ως και τρεις ώρες. Οι κόκκοι του καφέ καβουρδίζονται αργά ακριβώς πριν την παρασκευή του ροφήματος, για την οποία χρησιμοποιείται ένα ειδικό πήλινο σκεύος, η Jebena.
• Οι Ταϊλανδοί απολαμβάνουν συνήθως τον Oilang, τον πιο δημοφιλή καφέ της Ταϊλάνδης, που περιλαμβάνει εκτός από γάλα εβαπορέ μια μεγάλη ποικιλία μπαχαρικών και αρωματικών, όπως κάρδαμο και σουσάμι. Πολλά καταστήματα τροφίμων πουλάνε έτοιμη σκόνη «oilαng» σε ντόπιους και τουρίστες. 
• Στη Σενεγάλη, ο καφές εμπλουτίζεται με κόκκους καυτερού πιπεριού και παίρνει το όνομα Touba. Σύμφωνα με το θρύλο, ανακαλύφτηκε από τον σούφι μοναχό Αμαντού Μπαμπά, που είναι μια ιδιαίτερα δημοφιλής θρησκευτική φιγούρα στη Σενεγάλη.
• Στην Φινλανδία, μια συνηθισμένη λιχουδιά είναι το Kaffeost, δηλαδή μικρά κομμάτια τοπικού τυριού βουτηγμένα σε καφέ φίλτρου. Αν και ο συνδυασμός τυριού και καφέ δεν ακούγεται ιδιαίτερα θελκτικός, οι Φινλανδοί υποστηρίζουν ότι η τελική γεύση θυμίζει κάπως τιραμισού.
• Στη Μαλαισία και το Χονγκ Κονγκ, το καθημερινό ρόφημα ονομάζεται Yuanyang και αποτελείται από καφέ φίλτρου, μαύρο τσάι και ζεστό γάλα. Το ρόφημα παρά τη γλυκιά του γεύση έχει υψηλή περιεκτικότητα σε καφεϊνη, λόγω του συνδυασμού καφέ και τσαγιού και θεωρείται ιδιαίτερα τονωτικό.